Welke symptomen heeft een Anaplasmose?
Een Anaplasmose kenmerkt zich door een grieperig gevoel, koorts en soms ook zware hoofdpijn, spierpijn, gewrichtspijn en vermoeidheid. Na enkele dagen verdwijnen deze symptomen meestal vanzelf. Alleen in uitzonderlijke gevallen brengt Anaplasmose een erger ziekteverloop met zich mee, zoals bij patiënten met een ernstig verstoord immuunsysteem.
Bij een iets ernstiger ziekteverloop dan gemiddeld kunnen er functiestoornissen aan de nier en de lever optreden. Ook de bloedstolling en het centrale zenuwstelsel kunnen worden aangetast.
Hoe wordt een Anaplasmose gediagnosticeerd?
De eerste symptomen van een Anaplasmose lijken op die van een griep. Om vast te stellen dat er meer aan de hand is dan een onschuldige virusinfectie zoals griep, is het belangrijk om na te gaan of de patiënt is gebeten door een teek. Zo’n beet kan een aanwijzing zijn voor een Anaplasma-infectie, zeker in gebieden waar deze infectie veel voorkomt. Helaas kunnen de meeste mensen zich een beet niet herinneren. De huidreactie van een tekenbeet is bij de meeste mensen mild; daarom wordt zo’n beet vaak niet opgemerkt.
Er is altijd gedegen onderzoek nodig om vast te stellen of de klachten door een Anaplasmose of iets anders veroorzaakt worden. Soms is de Anaplasma-bacterie die HGA veroorzaakt (de Anaplasma phagocytophilum) zichtbaar in een bloeduitstrijkje. De diagnose HGA kan dan direct worden gesteld. Wanneer dat met een uitstrijkje niet lukt, zal er meer onderzoek volgen. Zoals onderzoek naar de aanwezigheid van antistoffen tegen HGA.
Hoe wordt een Anaplasmose behandeld?
Een Anaplasma is een obligaat intracellulaire bacterie. Dit betekent dat hij zich verschuilt in de cellen van zijn gastheer. Hierdoor kan ons immuunsysteem de bacterie maar moeilijk bereiken en bestrijden. Om dezelfde reden werken ook niet alle antibiotica bij een Anaplasmose.
De standaardbehandeling voor zowel Anaplasmose als Ehrlichiose is de toediening van het antibioticum Doxycycline. Deze medicijnen kunnen oraal (in de vorm van een tablet of capsule) worden ingenomen. Patiënten met een Anaplasmose reageren meestal snel op dit antibioticum. Wanneer de patiënt ondanks de inname van Doxycycline na ongeveer drie dagen nog steeds koorts heeft, moet de diagnose Anaplasmose worden heroverwogen.
Veel patiënten met Anasplasmose genezen ook zonder behandeling. De klachten beperken zich dan meestal tot ‘grieperigheid’ en verdwijnen binnen enkele dagen.